Ιάκωβος ντε Μπο

(Jacques des Baux, 1353; – 1383). Κληρονόμος του τίτλου του Λατίνου αυτοκράτορα Κωνσταντινουπόλεως. Ήταν γιος του Φραγκίσκου Α’ ντε Μπο και της Μαργαρίτας του Τάραντα, αυτοκράτειρας Κωνσταντινουπόλεως. Ήταν ανιψιός του Φίλιππου Γ’ της Ανδηγαυίας, μετά τον θάνατο του οποίου (1373) αντιμετώπισε τις απαιτήσεις της βασίλισσας της Νάπολης, Ιωάννας, για την ηγεμονία της Αχαΐας. Συνεργάστηκε τότε με την Εταιρεία της Ναβάρα, η οποία για χάρη του κατόρθωσε να αποσπάσει από την Ιωάννα την Κέρκυρα και μάλιστα στις αρχές του 1380 κατευθύνθηκαν στην Αττική και από εκεί στην Πελοπόννησο, όπου έγιναν κύριοι της Αχαΐας. Πέθανε άτεκνος στον Τάραντα, ενώ οι Ναβαραίοι απέκτησαν την πλήρη ανεξαρτησία τους.